Sabemos
que o emprego dun ordenador se multiplicou nos últimos anos polas
múltiples posibilidades que ofrece a gran nube de Internet. O ordenador
pasou de ser unha complexa máquina aislada a ser tan só unha computadora
mais conectada dalgunha forma a outros millóns delas.
Cada
vez o coñecemento do uso, aínda que sexa o emprego básico, achegase
mais ás xeracións mais novas. Creo que a causa é evidente. Nestes
últimos anos a vida social pasou a ser, atreveríame a dicir, que ata nun
90% a través das xa coñecidas para todos redes sociais. Opinan algúns
que gracias á alternativa de relacionarse cos demais sen ter que dar a
cara, moitas persoas conseguiron facer máis amigos dos que faría nunca
na vida cotidiá. Pero paremonos a pensar que significa a palabra “amigo”
transferida ao contexto dixital, porque dado o feito de que moitas
persoas que se falan a través dun chat de calquera rede social, nin
sequera se saúdan pola rúa. E ahí a cuestión.
Pola
miña parte, adoito empregar a rede social Tuenti desde hai 4 anos. Ó
principio non me interesaba entrar nesa nube, pero había curiosidade de
con respecto ao feito de que todos a usaran, e que facilidades ofrecía
para que na xente existira unha ambición, en moitos casos excesiva, de
chegar á casa e conectarse.
Houbo
un tempo no que entrei nese círculo vicioso que incitaba a que cada vez
que cerraba sesión na miña conta, empezaba sin que eu me enterara, unha
conta atrás para o momento de volver a abrila.
É
inútil que os nenos, adolescentes e xa non tan adolescentes neguemos
que esa forma de vida que temos ó alcance nos ten absorbidos, porque
sabemos nós mesmos notamos esa adicción, pero non a consideramos hostil.
Xa
non emprego tanto a rede Tuenti, conéctome de cando en vez para mirar
notificacións. Pero isto non significa que deixara de lado o mundo da
información, o mundo de estar sempre comunicado, porque a recente
aplicación Whatsapp é un soporte ao que estás sempre conectado a non ser
que non teñas internet. Este tipo de apps absorbenos por completo e
minan a nosa atención ao mundo real.
Escollín
a asignatura “TIC” para chegar a coñecer todo o posible o mundo de
internet: de que maneira poden acceder á información que comparto nesa
gran nube; de que maneira poden utilizala contra ti e aprender a
protexer os meus perfiles, ou, polo menos, saber realmente a que me
enfrento cando publico determinados datos. Tamén para coñecer e
diferenciar lugares de descarga de contidos que podan ser peligrosos
para o meu equipo, que podan danalo.
É
certo que as novas xeracións entramos antes no mundo de internet, pero
só levados pola curiosidade e presión que supón querer usar as redes
sociais coma os demais e aprendemos a base de experiencia, por eso opino
que nos expoñemos a riscos enormes como poden ser acosos, enganos,
ameazas, chantaxes... É un mundo que temos demasiado subestimado. Acoso a niña que acaba en UCI
Las chicas, principales victimas del ciberacoso
No hay comentarios:
Publicar un comentario